نمایش بیست منهای یك- قسمت 5(تكرار)
این ماسكا تقلبین كه بو ازشون رد میشه؟... وااای مرردم برای این بوی وانیل... من زنی هستم كه هر روز صبح نوکِ انگشتمو با سوزن سوراخ میكنم كه ببینم قندِ خونم چنده و مجبورم تویِ دفترچه ی نحس اون شماره ی شوم رو یادداشت كنم. الان همه تویِ خونه ی خودشون شیرینی می پزن غیر از من. وای من میمیرم برایِ بویِ وانیل، بویِ شیرینی تازه و داغ، بویِ پیراشكی، اصلا بوی قنادی.... تموم این رایحه های شیرین و عطرِ قورمه سبزی جا افتاده و بویِ كتلتی كه داره سرخ میشه، همه شون میتونن منو مجنون كنن، كرونا خودش یه داستانه و این دیابتِ لعنتیِ من و وابستگی به انسولینم یه چیزه، اما بو كشیدنش كه قندمو بالا نمیبره (در شیرین فروشی را باز می كند)....واااای پای سیب دیونه نكنه خوبه...نون خامه ااااااای (چند نفس عمیق میكشه)